Sal shelgu i përket gjinisë së shelgut të familjes së shelgut. Lulet e tyre shfaqen shumë kohë përpara se gjethet të dalin dhe të paralajmërojnë pranverën. Lulet quhen shelgje pidhi dhe vlerësohen në këtë vend si një burim i rëndësishëm ushqimi për bletët.
Çfarë e karakterizon shelgun sal?
Shelgu Sal (Salix caprea) është një pemë ose shkurre gjetherënëse që mund të rritet deri në 10 m lartësi. Ka lëvore gri-të zezë, gjethe jeshile të errëta dhe ka si lule mace mashkullore ose femërore në të verdhë argjendi. Shelgu i salcës preferon vende me diell dhe toka të pasura me lëndë ushqyese.
Shelgu i sallit nuk është vetëm një burim ushqimor i vlefshëm për insektet. Bima, e cila lulëzon në fillim të vitit, është gjithashtu e njohur për njerëzit. Për shkak të luleve të saj me gëzof, quhet me dashuri shelg pidhi ose mace dhe përdoret shpesh për aranzhimet e Pashkëve.
Sistematika dhe përshkrim
- Lloji: Shelg Sali, gjithashtu shelg Sali (Salix caprea)
- Gjinia: Shelgjet (Salix)
- Familja: Familja e shelgut (Salicaceae)
- Rritja: si pemë gjetherënëse, e drejtë, me degëzim mesatar ose si shkurre. Pemët arrijnë lartësinë deri në 10 m, shkurret janë më kompakte rreth 3-5 m.
- Lëvorja: gri në kafe të zezë dhe me çarje gjatësore.
- Gjethet: të zgjatura me damarët e gjetheve të fundosura, jeshile e errët në anën e sipërme në verë, argjendi vezulluese në pjesën e poshtme, duke u kthyer në të verdhë-kafe në vjeshtë.
- Lule: Shelgjet mbajnë lule vetëm mashkullore ose vetëm femërore. Të ashtuquajturat shelgje pidhi janë fillimisht me gëzof argjendtë, më vonë të verdhë të ndezur.
Përhapja dhe përdorimi
Salix caprea gjendet si në Evropën qendrore ashtu edhe në veri dhe në jug dhe në pjesën më të madhe të Azisë. Përveç përdorimit si një bimë bletarie, shelgjet mbillen shpesh në anë të rrugëve dhe për të fortifikuar shpatet dhe brigjet. Ata rriten si pemë pioniere në grumbuj rrënojash dhe deponive. Lëvorja e tij përmban tanine, prandaj shelgu është i rëndësishëm edhe në mjekësi.
Vendndodhja, kultivimi dhe kujdesi
Salweide preferon një vend me diell, por gjithashtu mund të tolerojë hijen e lehtë. Toka duhet të jetë e pasur me lëndë ushqyese dhe e freskët. Salix caprea është absolutisht i qëndrueshëm ndaj ngricave dhe mund të mbillet sapo toka të mos jetë më e ngrirë. Në pranverë pas lulëzimit, mund të kryhet një krasitje e fuqishme; nëse është e nevojshme, krasitja e moderuar mund të kryhet përsëri në verë. Përhapja bëhet me prerje.
Këshillë
Salix caprea nuk është veçanërisht i përshtatshëm për çadrat e banimit ose teepees sepse është e vështirë për t'u endur dhe thyhet lehtë. Është më mirë të përdoret osier (Salix viminalis) për këto qëllime.
